Geweervuur & Kantoorwerk

Spannend momentje

Maandagavond wilden we bijna naar bed gaan toen we buiten ineens gejoel hoorden. "Wat de fok gebeurt daar?" vroeg ik aan Skip. Daarna hoorden we houterige geweerschoten. "Volgens mij was dat een AK-47." zei Skip. "Kut. En nu?" zei ik.

Ik heb m'n schoenen aangetrokken en mobiel en paspoort etc. gauw gepakt. Ondertussen hebben we de lampen van ons huis uitgedaan en heeft huisgenoot Paul contact gezocht met andere mensen op de campus. Het bleek allemaal gelukkig mee te vallen. Er gingen in eerste instantie twee verhalen rond. De eerste was een geval van Keniaanse "moral justice." Een groep studenten zou een dief hebben gepakt. In Kenia loopt  het met dieven die door een menigte worden gepakt vaak niet goed af, dus zou de politie ertussen zijn gekomen en waarschuwingsschoten hebben gelost, waarop er een opstootje uitbrak. Vandaar dus ook het gejoel (het waren geen angstkreten) dat we hoorden.

Verhaal twee is dat er een studentenprotest was en de politie de menigte uit elkaar wilde drijven en daarbij waarschuwingsschoten heeft gelost. Hoe dan ook, het was voor ons geen directe bedreiging, want we waren er op geen enkele manier bij betrokken. We scharen dit verhaal maar onder het kopje "welkom in Afrika."

Kantoorwerk

Op maandag zijn we begonnen met de basisdingen voor ons onderzoek regelen. We hebben internet geregeld op de campus en op onze mobiel. We hebben een kantoorplek gekregen in de bibliotheek op de campus en we zijn een beetje wegwijs gemaakt in het gebouw.

Harde werker Skip op ons kantoortje.

Dinsdag hebben we een begin gemaakt met het onderzoeksverslag. Dat ging meteen heel goed. We hebben literatuur gevonden, een opzet gemaakt voor het verslag, een inleiding geschreven, contactenlijst gemaakt met mensen met wie we hier samen werken, een logboek gemaakt, etc. Meer gedaan dan gepland dus. Ik ben bijna bang dat we veel te vroeg klaar gaan zijn met het onderzoek, maar wie weet wat we allemaal nog gaan meemaken, dus dat zien we later wel.

Vandaag (woensdag) werken we lekker verder en zien we wel waar het schip aan het eind van onze energie (het is heel warm) strandt!

Kookkunsten

Gisteren hebben we van onze huisgenoot Paul, een man uit Tanzania, geleerd hoe je "Ugali" maakt. Dit kan met verschillende ingrediënten, maar wij hebben het met maïsmeel gemaakt. Als je dit bereidt in kokend water, krijg je een homp Ugali. Dit is echt een goed voorbeeld van goedkoop Afrikaans krachtvoer. Vrij smaakloos, maar met groenten en/of saus ernaast best te eten. Het zit vol koolhydraten en valt als een baksteen in je maag. Heftig vullend dus.

Hier zie je hoe Skip aandachtig de kookles van Paul volgt.

Dit was het resultaat van onze zojuist verworven kookkunsten.

Voor nu hou ik het hier even bij. De vorige blog was ook al zo lang. Ik ga weer lekker aan het werk en jullie horen binnenkort weer van me.

Doei!